Nie tak dawno uczestniczyłam w rozmowie, w której ktoś wyraził zdziwienie, kiedy usłyszał, że możemy poznawać wspaniały charakter Boga – to Bóg może mieć charakter? – zapytała ta osoba.
Charakter jest to zespół cech wyróżniający daną osobę, zbiór norm i zasad, określających jej postępowanie. Jak to jest z Bogiem, który jest niewidzialny, bo jest duchem, nie ma początku, ani końca, czy możemy Go określić? Czy jesteśmy w stanie opisać Boga, czy jest to w ogóle możliwe?
Księga Rodzaju (1,27) mówi, że człowiek został stworzony na obraz Boga, jednak nie oznacza to, że jest Jego odzwierciedleniem. Bóg jest wyjątkowy, nie jest w żaden sposób podobny do kogokolwiek. On jest jedyny, doskonały i niezmierzony, kiedy Mojżesz zapytał Go o imię odpowiedział: Jestem, który jestem. (Ks. Rodzaju 3,14)
Jednak Bóg postanowił, aby objawić się człowiekowi, w Liście do Rzymian 1,20 czytamy, że: Jego niewidzialna istota i bóstwo mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem. Widzimy więc, że Bóg objawił siebie i swój charakter poprzez dzieła, których dokonał. Dał też człowiekowi zmysły, dzięki którym może odbierać piękno i niezwykłość stworzenia, które mówi o swoim Stwórcy. Oglądając dzieła Boże widzimy Jego kreatywność, poczucie piękna, moc i wielką dobroć w utrzymywaniu wszystkiego przy życiu. Patrząc na piękno i bogactwo otaczającego nas świata nie można nie myśleć o tym, w jaki sposób on powstał. I kto za tym stoi – wielki, wszechpotężny Stwórca.
Następnym sposobem, w jaki objawia się Bóg jest Jego Słowo, które było spisywane przez około 1500 lat przez różnych ludzi i w różnych miejscach na ziemi. Czytając je możemy poznawać charakter Boga, to kim On jest i w jaki sposób postępuje. Biblia pokazuje Jego wielką miłość i troskę jaką okazuje swojemu stworzeniu. Pokazuje Jego świętą i doskonałą naturę. Znajdujemy tam opisy relacji Boga z różnymi ludźmi i możemy widzieć w nich wielką Jego cierpliwość i wyrozumiałość. Ważną cechą charakteru Boga jest świętość, która sprawia, że nie może tolerować grzechu. Z tego wynikają inne atrybuty na przykład gniew z powodu wszelkiej nieprawości.
Bóg ukazał się też ludziom przez posłanie swego Syna. W Ewangelii św. Jana 1,18 czytamy, że Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca objawił go. Jakże niezwykłą okazję mieli ludzie żyjący w czasach Jezusa, aby móc poznawać Go osobiście, rozmawiać z Nim. My teraz możemy dowiadywać się o Nim z relacji naocznych świadków, zapisanych na kartach Nowego Testamentu. Wspaniałą i niezwykłą cechą charakteru Jezusa była pokora. Pokazywało to Jego przyjście na ziemię i przyjęcie ludzkiej postaci, przez co zrezygnował z należnej Mu chwały. Był cichy i pokornego serca, uniżył się będąc sługą, umył nogi swoim uczniom. W tamtych czasach taka postawa nie była powodem do chluby. Obecnie również nie jest promowana. Jednak charakteryzowała one Syna Bożego, który umarł i zmartwychwstał i objawi się jako potężny i wszechpanujący król.
Wtedy, kiedy Jezusa żył na ziemi tylko mała grupa ludzi mogła z Nim bezpośrednio przebywać i widzieć Go. W naszych czasach w większości miejsc na świecie Biblia dostępna jest na wyciągniecie ręki. Możemy więc czytać ją i poznawać niezwykły charakter Boga. Mało tego, możemy też upodabniać się do Niego. Jest to możliwe dla tych, którzy staną się naśladowcami, pójdą za Nim jako Zbawicielem i Panem.
