Według badań CBOS wiarę w zmartwychwstanie deklaruje 62 procent Polaków, w tym 34 procent w sposób zdecydowany. Biorąc pod uwagę fakt, że pomimo zmian, żyjemy nadal w chrześcijańskim kraju, to odsetek tych, którzy wierzą w zmartwychwstanie jest bardzo niski. Niedługo będziemy obchodzić Święta Wielkanocne, co jest dobrą okazją do popatrzenia na ich istotę i przemyślenia znaczenia zmartwychwstania Jezusa dla nas. Jest to bardzo ważne, gdyż jak powiedział apostoł Paweł: A jeśli Chrystus nie został wzbudzony to, daremne jest nasze poselstwo i daremna jest wasza wiara. (1Kor 15,14)
Od samego początku zmartwychwstanie Jezusa wzbudzało wiele kontrowersji, nawet uczniowie, pomimo tego, że wielokrotnie Jezus zapowiadał im co się z Nim stanie, byli zaskoczeni pustym grobem ich nauczyciela. Według Ewangelii św. Mateusza, kiedy usłyszeli tę wiadomość od kobiet, które wybrały się, aby namaścić ciało Jezusa, to nie uwierzyli, potraktowali ją jak baśnie. Była to bardzo niewygodna wiadomość dla arcykapłanów. Kiedy dowiedzieli się o tym, postanowili przekupić żołnierzy, którzy strzegli grobu, aby rozpowiadali, że w nocy uczniowie Jezusa wykradli ciało (Ew. św. Mateusza 28, 11-15). Wcześniej, po śmierci Jezusa, sami zabezpieczyli wejście do grobu, pieczętując kamień i stawiając straż. Zrobili to z tego powodu, że Jezus zapowiadał, że po trzech dniach zmartwychwstanie. Chcieli zapobiec temu, że uczniowie mogliby przyjść i wykraść ciało (Ew. św. Mateusza 27,62-66). Jednakże grób Jezusa po trzech dniach był pusty. Piotr, który przybiegł tam, zobaczył tylko leżące prześcieradła i chustę (Ew. św. Jana 20, 6-7). Z relacji Łukasza dowiadujemy się, że Jezus po zmartwychwstaniu ukazał się najpierw Marii Magdalenie i innym kobietom, następnie dwóm uczniom w drodze do Emaus, a w końcu jedenastu apostołom zgromadzonym w Jerozolimie (Ew. św. Łukasza 24). Pomimo tego uczniowie nadal niedowierzali i myśleli, że zobaczyli ducha, ale Jezus pokazał im przebite ręce i nogi, też na dowód tego, że nie jest duchem jadł przy nich. Apostoł Paweł w 1Liście do Koryntian (15,5-8) złożył świadectwo, że zmartwychwstały Jezus ukazał się Kefasowi, potem dwunastu, a później więcej niż pięciuset braciom naraz, którzy wówczas byli żyjącymi świadkami. Jezus ukazał się też jemu w drodze do Damaszku, co sprawiło, że z gorliwego prześladowcy chrześcijan, stał się apostołem głoszącym innym Jezusa (Dz. Ap.26, 12-16).
Kiedy uczniowie Jezusa zrozumieli, że Jezus rzeczywiście zmartwychwstał, to prawda ta zmieniła ich życie. Zaczęli mówić o tym z odwagą, pomimo prześladowania ze strony żydowskich przywódców religijnych. Ich orędzie o zmartwychwstałym Jezusie rozchodziło się po Jerozolimie i miało wpływ na ludzi, którzy dołączali do grona wierzących tysiącami. W ten sposób chrześcijaństwo zrewolucjonizowało ówczesny świat i dzięki wierności naśladowców Jezusa jest żywe do dziś. Nauka o zmartwychwstaniu jest ważną częścią Ewangelii, nadal przemienia życie ludzi na całym świecie i nadaje mu głęboki sens. Gdyby nie nadzieja na życie wieczne z Bogiem, sprowadzałoby się ono tylko do przemijania, co nie wydaje się optymistyczne.
Jakie znaczenie ma dla nas zmartwychwstanie Jezusa, czy jest źródłem nadziei w obliczu śmierci i codziennych zmagań? Na ile inspiruje nas do wyborów życiowych i tego na co przeznaczamy naszą energię i siły? Czy głosimy je innym ludziom?
Jezus powiedział o sobie: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby nawet umarł – żyć będzie. A każdy kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to? (Ew. św. Jana 11,25-26).
