Zachowanie jak najdłużej młodości, dobra kondycja, pokonywanie słabości i choroby, a nawet nieśmiertelność są przedmiotem pragnień i dociekań ludzkości. W różnych epokach alchemicy poszukiwali eliksiru młodości i nieśmiertelności. Rozwój nauki doprowadził do głębszego poznania organizmu człowieka i możliwości ingerowania w jego funkcjonowanie. Ta wciąż rozwijająca się wiedza daje możliwości pokonywania chorób, wydłużania życia, odmładzania. W 2012 roku japoński naukowiec Shinaya Yamanke otrzymał nagrodę Nobla, za odkrycie sposobu, dzięki któremu można cofnąć dojrzałą komórkę w rozwoju do stadium dziecięcego. Można by mnożyć niezwykłe osiągniecia nauki w sferze poznania fizjologii ludzkiego organizmu i być pod ich wrażeniem. Jednakże ludzie nadal umierają i to bez względu na swój wiek, czy starania o długowieczność. Śmierć jest wpisana w nasze życie i jak dotąd nikt z ludzi nie zdołał przed nią uciec. Kiedy przychodzi czas odchodzimy bardziej czy mniej z tym pogodzeni.
Ludzie w bardzo różny sposób podchodzą do sprawy śmierci i tego czy jest ona końcem egzystencji. Zastanawiają się czy istnieje życie pozagrobowe. Odpowiedzi na te pytania uzależnione są od światopoglądu, jaki człowiek wyznaje. Ateiści i naturaliści uważają, że dusza nie istnieje i śmierć jest końcem ludzkiej egzystencji a ciało podlega procesowi krążenia materii. Inaczej jest z tymi, którzy przyjmują, że człowiek ma duszę. Według hinduizmu dusza przechodzi przez cykl reinkarnacji, a jej dalszy los zależy od uczynków w przyszłych wcieleniach. Celem jest wyzwolenie się od reinkarnacji i cierpienia, zjednoczenie z bóstwem – nirwana. Podobne założenia przyjmowane są w buddyzmie. Judaizm nie traktuje śmierci jako tragedii, bo tak samo jak życie, jest ona częścią Boskiego planu. Dusza jest nieśmiertelna, ponieważ pochodzi od Boga, po śmierci staje przed sądem, gdzie jest oceniana za dobre i złe czyny. Większość ortodoksyjnych Żydów wierzy, że ciało zostanie wskrzeszone w epoce mesjańskiej, sprawiedliwi pójdą przed oblicze Boga, a pozostali do miejsca oczyszczenia z grzechu. Islam również zakłada życie po śmierci. Muzułmanie wierzą w nieśmiertelność duszy i zmartwychwstanie ciała. Kiedy nastąpi połączenie duszy z ciałem nastanie sąd na podstawie uczynków, sprawiedliwi trafiają do raju, a grzesznicy do piekła.
Chrześcijaństwo przedstawia śmierć jako skutek upadku człowieka wyrażonego buntem wobec Boga. Jest ona skutkiem grzechu zarówno w fizycznym jak i duchowym znaczeniu. Bóg jest święty i całkowicie oddzielony od grzechu, nie może mieć kontaktu z upadłym człowiekiem. Biblia mówi, że zapłatą za grzech jest śmierć (List do Rzymian 6,23). Jedynym sposobem na oczyszczenie z grzechu jest przelanie krwi (List do Hebrajczyków 9,22). Bóg posłał swego Syna Jezusa, aby umarł na krzyżu za grzechy ludzi i w ten sposób odkupił nasze winy. W chrześcijaństwie to Bóg daje rozwiązanie problemu grzechu. Człowiek sam nie jest zdolny do tego, aby zasłużyć w jakikolwiek sposób na zbawienie i przebywanie z Bogiem (List do Efezjan 2,8-10). Człowiek może jedynie przyjąć ten dar od Boga przez uznanie swojej grzeszności i uwierzenie w to, że tylko śmierć Jezusa na krzyżu może oczyścić go i uczynić sprawiedliwym.
Chrześcijaństwo jest wyjątkowe w swoim podejściu do śmierci. Wiara w zmartwychwstanie opiera się na tym, że sam Jezus zmartwychwstał, przez co pokonał śmierć i otworzył drogę do życia wiecznego. Pismo Święte zapowiada wzbudzenie do życia wszystkich ludzi, kiedy Jezus przyjdzie powtórnie. Ci którzy uwierzyli w Jezusa jako Zbawiciela powstaną do życia wiecznego z Bogiem, a pozostali do życia wiecznego w odłączeniu od Boga, poza którym nie ma dobra.
Pomimo tego, że śmierć jest nieodłączną częścią naszej ziemskiej egzystencji, to nie musimy żyć w strachu przed nią i tym co stanie się z nami po niej. Jezus otworzył nową perspektywę dla tych, którzy w Niego uwierzą. Wyrażają to słowa Apokalipsy 21,4: A będzie z nimi sam Bóg – ich Bóg, Otrze też wszelką łzę z ich oczu. Nie będzie już śmierci, ani bólu, krzyku ani znoju, ponieważ pierwsze rzeczy – przeminęły.
